cyphoncyphon Channel Translator

จบแล้ว สั้น ง่าย และเบากำลังดีมาก ทุกครั้งที่ดูเหมือนได้พักใจไปพร้อมกับการจิบชาชั้นดี พูดถึงเรื่องธรรมดาของทุกปกติวัน แซมด้วยเรื่องความฝันและที่ทางในชีวิต ด้วยวิธีที่เรียบง่ายและเหมาะสมเป็นที่สุด หมายเหตุการแปล: 1) ติดเรื่องสรรพนามของพี่เรียวอีกแล้ว ตอนนี้แสดงให้เห็นอย่างเต็มที่ถึงความแตกต่างระหว่างพระไทยกับพระญี่ปุ่น (ที่ญี่ปุ่นพระมีวันหยุด และออกไปข้างนอกได้เป็นธรรมดา) ที่พี่เรียวพูดคือ "โบคุ" ซึ่งแปลว่า "ผม" ตอนแรกแปลเป็นอาตมาเพราะยึดมาตรฐานการแปลให้เข้ากับวัฒนธรรม (เช่นเดียวกับการที่ไม่แปล"เซ็นเซย์"เป็นอาจารย์ เพราะคำว่าเซ็นเซย์นี่เป็นคำที่ไว้ใช้ยกย่องในหลายสาขางานมาก เช่นหมอ, นักเขียนการ์ตูน, นักเขียนในเรื่อง และอีกมากมาย) 2) แปล"ดอกพริมูล่า" ในบทที่ 2-3 ผิดเป็นดอกพรีม่าค่ะ เพราะซับอังกฤษเค้าแปลมาแบบนั้น แล้วเราก็ไม่ได้เช็ค แถมไม่ค่อยรู้เรื่องดอกไม้พืชไม้เท่าไหร่ ขออภัยด้วย และคงมีคลาดเคลื่อนอีกเป็นประปรายเนื่องจากความรู้ของคนแปลยังไม่ค่อยถึงขั้น

ชอบบทนี้ เพราะรู้สึกเข้าถึงตัวฟุมิยะได้มากกว่าตัวละครอื่นๆ บทนี้แสดงให้เห็นว่าฟุมิยะก็เป็นเหยื่อไม่ต่างจากคนอื่นเลย หากก็ยังไม่วายเอามาตรฐานความเศร้าของตนไปวัดความเศร้าของคนอื่นเอาเองอีก และชื่อเรื่องกับประโยคที่พระเอกพูดในบทแรกว่า "แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็จะอยู่ต่อไป" ที่ฟังดูให้ความหวังและมีพลังใจแรงกล้านั่น ในบทนี้มันกลับมีความหมายตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง

- (spoil) อาจเป็นเพราะนี่ไม่ใช่ไฟล์จากดีวีดี และอัดเอาจากทีวีแทน ตรงฉากร้านคาราโอเกะจึงมีข่าวด่วนขึ้นเป็นตัวอักษรเช่นนั้น และที่เป็นเรื่องตลกร้ายก็คือ มันเป็นข่าวด่วนเตือนภัยแผ่นดินไหว เหมือนกับจะบอกว่าการพบกันของทั้งคู่คราวนี้เริ่มขึ้นด้วยเจตนาดี (ของนางเอกที่อยากชวนพระเอกทำสิ่งที่อยากลองทำ และพระเอกซึ่งบอกว่าเป็นห่วงนางเอกที่หายไป) หากมันค่อยๆสั่นสะเทือนและรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ลงเอยอย่างที่เห็น - ประโยคของพระเอกช่วงสุดท้ายเป็นหนึ่งในประโยคที่ชอบ เราเป็นปลิงซึ่งเกาะตัวอยู่บนโลกนี้ - ยังทำอยู่แต่ที่เว็ปไม่ให้อัพค่ะ ไอดีโควต้าไม่ถึง ตอนนี้อัพได้แล้วจะทยอยเรื่อยๆ แปลผิดตรงไหนก็ขออภัยด้วย

- ตอนที่ 5-6 จะชัดน้อยกว่าตอนอื่นหน่อย เพราะไฟล์หลักมีปัญหา เลยโหลดอีกแบบมาแทน - การแสดงของโอทาเคะ ชิโนบุ (บทแม่) สุดยอด ตอนนี้หนักกว่าในตอนที่ 3 ซะอีก แล้วก็จะมีมาอีกเรื่อยๆ นี่แหละความน้ำเน่าแบบมีคุณภาพ

- พี่เรียวมาแล้ว - ทีมนักเบสบอลเด็ก - ที่ถามว่าชื่อเรื่องมีความหมายอะไรรึเปล่า เท่าที่รู้คือไม่มี แต่ผู้กำกับคนนี้ชอบทำอะไรเกี่ยวกับแมวอยู่แล้ว และเคยเห็นคนอื่นคุยกันว่ามันเป็นแค่ชื่อที่ตั้งไว้เก๋ๆ ที่จริงมันคือ "อากาศแมวๆ" แต่เราตั้งเป็น "อากาศวันแมว" แทน (ไม่ใช่ "วันอากาศแมว") - ไม่แน่ใจว่าควรแปลสรรพนามของพระเป็น "อาตมา" หรือ "ผม" ดี เพราะอย่างที่รู้กันว่าพระญี่ปุ่นมีอะไรแตกต่างจากพระไทยเยอะ หากที่พูดคือ "ผม" แต่ก็แปลไปอย่างที่เห็น

Soredemo Ikite Yuku Episode 04 (1024x576 H.264)_new

เผื่อมีใครงง จะเขียนเกี่ยวกับคนที่เปลี่ยนชื่อ และครอบครัวหลายนามสกุลไว้ พระเอก: ฟุคามิ ฮิโรกิ (นามสกุลฟุคามิของพ่อที่ตายไป) แม่พระเอก: โนโมโตะ เคียวโกะ (เปลี่ยนไปใช้สกุลเดิมเพระหย่า) น้องพระเอก: ฮิกาคิ โคเฮย์ (เป็นเขยแต่งเข้าจึงใช้สกุลภรรยา) คนร้าย: มิซากิ ฟุมิยะ แต่เปลี่ยนชื่อเป็นอามามิยะ เค็นจิ นางเอก: โทยาม่า ฟุตาบะ * ไม่รู้ว่าโทยาม่าเป็นสกุลฝั่งแม่หรือเปลี่ยนนามสกุลใหม่ เพราะมีพ่อคนเดียวที่ใช้สกุลมิซากิเหมือนคนร้าย แม่กับน้องสาวและนางเอกเป็นโทยาม่าหมด เราจึงเห็นใบเสร็จบริษัทนักสืบเขียนไว้สองนามสกุล คือโทยาม่ากับมิซากิ - บ้านแตกแยกนามสกุลกระจัดกระจาย แต่ก็มีบ้านที่ต้องใช้นามสกุลต่างกัน หากยังไม่ยอมแยกจากกันอยู่ด้วยเหมือนกัน - อันโด ซากุระออกมาแล้ว!

แม้เพียงเช่นนั้น เราต้องมีชีวิตอย่ต่อไป ตอนที่ 2 เรื่องค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ ถ้าแปลผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วย

- จบแล้วจ้า สรุปว่าสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องบางเรื่องขึ้นมา มาจาก... - (spoil) คิดว่าความทะเยอทะยานอาจจะส่งผลเสียแบบนี้ได้เหมือนกัน แต่ถ้าไม่ลองก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย และก็อยากพูดอีกทีว่าชอบที่มันไม่ทำให้พระเอกดูเป็นพระเจ้าเกินไป คืออย่างน้อยตอนหลังก็รู้ว่าปัญหาบางเรื่องเกิดจากอีโก้ของตัวเองแล้วมานั่งร้องไห้น่ะนะ (ตรงกับที่เจ้าตัวเคยพูดไว้ในตอนที่ 7) * อีพีนี้แปลนานเพราะซับอิ้งตัดออกเยอะ ซึ่งเราว่าก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะเค้าตัดแล้ว 1) ยังคงความหมายเดิมได้อยู่ และ 2) ไม่ต้องอ่านเยอะทำให้สนุกไปกับดราม่าได้ ก็คิดว่าจะทำยังไงดี เลยลองแปลสองเวอร์ชั่น คืออันนึงแปลตามซับอิ้ง และอีกอันแปลเยอะตามซับญี่ปุ่น เสร็จลองเทียบดูแล้วอันแรกดูลื่นกว่า เลยตัดสินใจพบกันแบบครึ่งทาง โดยการรวบ 2 แบบเข้าด้วยกัน ฉะนั้นอาจจะมีคลาดเคลื่อนบ้าง คนเข้าใจญี่ปุ่นมาดูคงจะรู้ ขออภัยด้วย ไม่ใช่มืออาชีพ อาจจะทำเวอร์ชั่นหนังถ้าดูแล้วมันสนุก คนที่ชอบเรื่องนี้ก็ติดตามกันต่อไปได้จ้ะ (พล็อตของหนังน่าจะเป็นมีคนร้ายเข้ามาที่โรงเรียน และจับนักเรียนเป็นตัวประกัน ไม่ค่อยแน่ใจ เพราะยังไม่ได้ดู)

"แม้เพียงเช่นนั้น เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป" เป็นดราม่าแนวชีวิตปี 2011 เนื้อเรื่องคร่าวๆคือเกี่ยวกับชีวิตของสองครอบครัวที่ต้องเปลี่ยนไปตลอดกาลหลังคดีฆาตกรรมคดีหนึ่ง นำแสดงโดยเอย์ตะ (Eita) และมิทซึชิม่า ฮิคาริ (Mitsushima Hikari) ลองเสิร์ชแล้วไม่เห็นมีใครแปลเลยทำ ถ้ามีคนแปลอยู่แล้วช่วยบอกกันด้วยก็ดีจ้า จะได้ไปทำเรื่องอื่น * - หรือจะให้ย่อให้ง่ายกว่านี้ คงบอกได้ว่าคล้ายหนังเรื่อง Bashing ที่เป็นการบรรยายชีวิตของ"เหยื่อรับเคราะห์" หากคนละบริบทกันและรายละเอียดเจาะลึกกว่ามาก - คาดว่าแฟนเอย์ตะหลายคนคงรู้จักหรือเคยดูเรื่องนี้กันอยู่แล้ว และเรื่องนี้ก็ทำให้มิทซึชิม่า ฮิคาริเป็นที่รู้จักในต่างประเทศเป็นวงกว้างขึ้น ในภาพลักษณ์อื่นที่ต่างออกไปจากตอนที่เคยแสดงหนังเรื่อง Love Exposure ของโซโนะ ชิอนด้วย ส่วนนักแสดงอื่นๆก็แสดงดีไม่แพ้กันเลย - นอกจากนั้นคนเขียนบทยังเป็นซาคาโมโตะ ยูจิ นักเขียนบทฝีมือดีผู้สร้างผลงานคุณภาพอย่าง Mother, Watashitachi no Kyokasho, Saikou no Rikon, หรือที่เรื่องพึ่งฉายไปหมาดๆอย่าง Woman ด้วย (เรื่องหลังยังไม่ได้ดู ไม่กล้าเพราะกลัวมันจะส่วนตัวเกินรับไหว) - จึงทำให้ดราม่าเรื่องนี้กวาดรางวัลไป 7 รางวัลรวดจากงานประกาศรางวัลดราม่าครั้งที่ 70 ของญี่ปุ่น - เป็นหนึ่งในดราม่าในดวงใจตลอดกาลของเรา ถ้าจะให้เทียบความชอบและความหมายของมันที่มีต่อเรากับหนังเรื่องหนึ่งแล้วล่ะก็ คงเทียบเท่าเกือบถึงตอนที่ลิลลี่ ชูชูเคยทำไว้ คิดว่าถ้าละครไทยจะน้ำเน่า ก็ควรน้ำเน่าให้มีคุณภาพได้อย่างเรื่องนี้ - ตอนแรกว่าจะไม่ทำแล้ว เพราะเราแตะอะไรเป็นต้องพังหมด แต่ก็ตัดสินใจทำอยู่ดี (คงเพราะติดนิสัยชอบทำลายสิ่งที่ชอบ) หลังเช็คผลงานเมื่อไหร่จะเจอที่พิมพ์ผิดหรือไม่ก็สำนวนติดๆขัดๆเยอะเสมอ แต่ตอน QC ดันไม่เจอ (แก้ตัว) ขออภัยด้วย ยังไงก็เอาเป็นว่าจะพยายามคงเส้นคงวาไม่ให้แย่ไปกว่านี้แล้วกันจ้ะ ป.ล. ส่วนซูซุกิตอนจบคงอัพพรุ่งนี้นะ (แล้วตอนเปิดดราม่าเรื่องใหม่นี่จะบ่นยืดยาวตลอด - -’)

ตอนที่ 9 เป็นตอนปูทาง ก่อนการถกเถียงจะเริ่มคุกรุ่นมากถึงมากที่สุด และจบลงในตอนที่ 10 จ้า ถ้าแปลผิดเยอะขออภัยด้วยค่ะ

ขนมปังกับซุป และอากาศวันแมวตอนที่ 2 ค่ะ อิชิคาว่าคนพี่ปรากฏตัว (ผู้หญิงที่ท้องอยู่) ทำไมไม่พาน้องมาด้วยล่ะ ฮ่าๆ ความเดิมตอนแรก: เนื่องจากแม่ของอาคิโกะเสียชีวิต บวกกับการที่สำนักพิมพ์จะโยกย้ายตำแหน่งของเธอ เธอจึงลาออกและตัดสินใจเปิดร้านอาหารด้วยการปรับปรุงร้านเดิมของแม่ หลังจากนั้นเธอจึงใช้ชีวิตกับแมวหนึ่งตัวพร้อมทำแซนด์วิชกับซุปให้คนอื่นทานทุกวัน ทว่าไม่นานหลังจากนั้นก็มีข่าวเรื่องพ่อของเธอเข้ามา

จบแล้วจ้า พอมาลองทำซับแล้วได้ดูซ้ำเยอะๆ เลยทำให้รู้ว่าเราพลาดรายละเอียดไปเยอะมากตอนดูครั้งแรกๆ (หรือนี่จะเป็นอึกเหตุผลที่ให้โคเระเอดะกลับไปทำหนังแบบเดิมแหละดีแล้ว ช่วงนี้ก็รอ Like Father, Like Son กันต่อไป) ที่จริงมีค่อนข้างเยอะแต่จะทิ้งไว้สองคำถาม คำถามแรกคือใครเป็นคนซ่อมตู้ตรงบันไดนั่น (และมันก็ทำให้พระเอกกลับไปแล้วพยายามจะซ่อมประตูที่บ้านตัวเอง ซึ่งหมายถึงอะไรไปตีความกันเอาเอง ไม่อยากเจาะลึกมากเอียน semiosis) และคำถามที่สองก็คือ โมเอะที่ใส่ชุดคูน่าพร้อมอุ้มลูกสนตอนจบนั่น น้ำตาไหลอยู่หรือเปล่า จบภาคเท่านี้ แปลผิดเยอะก็ขออภัยด้วย

พระเอกงานเข้า

(นอกเรื่อง) มีเรื่องอยากถาม คือตอนแรกว่าจะแปลเรื่อง Shokuzai เสร็จไปเสิร์ชดูปรากฏว่ามีซับขนาดร้านฉกไปขายแล้ว (ตอนที่ดูช่วงแรกๆยังมีแค่ซับอังกฤษอยู่เลย -_-’) และก็พึ่งมีคนอัพที่เว็ปนี้พอดี ถ้ามีแฟนหนังคุโรซาว่าผ่านมาอยากรู้แหล่งดูเรื่อง REAL เพราะยังไม่ทันได้ดูเลยก็จะออกหนังใหม่อีกแล้ว (สำหรับคนที่ไม่รู้ ที่อัตจังเคยอัพในทวิตเตอร์ว่าไปเมืองนอกกับคุโรซาว่า ปรากฏว่าไปถ่ายหนังเรื่อง Seventh Code นี่เอง) ถ้าใครผ่านมาแล้วรู้รบกวนช่วยบอกด้วยจ้า หมายเหตุการแปล: - ที่ไม่แปล"อีโก้"ไปตรงๆว่า"อัตตา" เพราะว่าทับศัพท์ตามที่ตัวละครพูด - ไม่แน่ใจว่าควรแปลความรู้สึกของมารุยามะยังไง คือมันเหนื่อยล้าน่ะใช่ แต่ไม่ใช่ล้าอย่างเดียว คือทั้งทรุดโทรม ใกล้แหลกสลาย และสึกกร่อนด้วย เลยแปลไปอย่างที่เห็น